WILLIAM BLAKE
(1757-1827)
(1757-1827)
ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Τι ωραία που χοροπηδούσα από αγρό σε αγρό
Και του καλοκαιριού γευόμουνα την περηφάνεια
Μέχρι τον πρίγκιπα του έρωτα να δω
Να γλιστρά στις ηλιαχτίδες στα ουράνια!
Μου έδωσε για τα μαλλιά μου κρίνα
Και για το μέτωπό μου ρόδα ντροπαλά·
Με οδήγησε στα περιβόλια του εκείνα
Όπου ανθεί η κάθε του χαρά.
Από την πάχνη του Μαΐου τα φτερά μου ήταν υγρά
Κι ο Φοίβος φλόγιζε με οίστρο τη φωνή μου·
Με έπιασε στα δίχτια τα μεταξωτά
Και μ’ έκλεισε μέσ’ το χρυσό κλουβί μου.
Του αρέσει να μ’ ακούει να τραγουδώ
Μετά με χαίρεται, παίζει μαζί μου μ’ ευθυμία
Κι ύστερα ανοίγει το χρυσό μου το φτερό
Περιγελώντας τη χαμένη μου ελευθερία.
❧❧❧
Στμ.:
Ο William Blake, (1757-1827), Άγγλος ποιητής και ζωγράφος ασχολήθηκε με την τυπογραφία κι αναγνωρίστηκε μετά θάνατον.
Τα μεταφυσικά συμβολικά του ποιήματα αλλά και οι γκραβούρες του έχουν μιά χαρακτηριστική απλότητα, μιά ομορφιά που είναι μαζί naive και περίτεχνη, της εποχής του αλλά και, με ένα μοναδικό τρόπο, πάντοτε μοντέρνα.
Τα βιβλία του αποτελούν αριστουργήματα μορφής και περιεχομένου κι οι στίχοι του αναφορές αναγνωρίσιμες σε κάθε γενιά και ηλικία.
Διαβάστε: μεταφράσεις μου εκτός των ανωτέρω (ανέκδοτων) και στο βιβλίο μου 'Ονειρο Μέσα Σε Όνειρο'.
____________________________________❧
Καιτα προφητικά του είναι μεγάλη ποίηση : Κόρες της Χώρας Μπουλά ! Μούσες που εμπνέετε του Ποιητή το Τραγούδι !
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταγράψτε το ταξίδι του αθάνατου Μίλτωνα μέσα απ' τα Βασιλειά σας ...
Avenida (con poemas) ωραία που θα ήταν.. Μιά μετάφραση του ΧVI του έχω εδώ:http://kastellakia.blogspot.com/2011/05/xvi.html#axzz1ftruriOt
ΑπάντησηΔιαγραφή