Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ιστορία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ιστορία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ελισάβετ Χρονοπούλου: «ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ. ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟ ΦΩΣ»

 



Το νέο βιβλίο της αδελφής μου.


Ο ΙΑΝΟΣ, οι Eκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ και το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδας σας προσκαλούν την Τρίτη 16 Απριλίου στις 20:30 στην παρουσίαση του βιβλίου της Ελισάβετ Χρονοπούλου «ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ. ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟ ΦΩΣ»

Ο Γιώργος Αρβανίτης, η Ελισάβετ Χρονοπούλου και ο Αχιλλέας Κυριακίδης συζητούν για το βιβλίο

IANOS
Σταδίου 24, Αθήνα
Τηλ.: 210.3217917

https://www.facebook.com/events/432199902797648?ref=newsfeed

 _____________________________________


«Μια ζωή στο φως». Δεν θα μπορούσε να έχει πιο ταιριαστό τίτλο ένα βιβλίο που αφηγείται τη ζωή ενός μετρ του φωτός. Ο Γιώργος Αρβανίτης αυτές τις ημέρες επέστρεψε από τη Γαλλία, όπου ζει τα τελευταία χρόνια, με αφομή την κυκλοφορία, την επόμενη Πέμπτη, της βιογραφίας του, από τις εκδόσεις Πατάκη, και της παρουσίασής της λίγες ημέρες αργότερα (16/4). «Στα 83 μου αποφάσισα να εκδοθώ» λέει χαμογελώντας για το βιβλίο της Ελισάβετ Χρονοπούλου «Γιώργος Αρβανίτης. Μια ζωή στο φως». Καθώς θυμάται τα περασμένα και εκπλήσσεται από τα σημερινά, ο διάσημος διευθυντής φωτογραφίας ξεφυλλίζει σελίδες από τη μυθιστορηματική ζωή του, μας επιτρέπει να μοιραστούμε στιγμές γεμάτες φως και κινηματογράφο και εκμυστηρεύεται πώς ερωτεύτηκε την κάμερα με την πρώτη ματιά. Κι όμως η ζωή του δεν ήταν πάντα φωτεινή. Από τα παιδικά χρόνια, εκείνα τα «μαύρα χρόνια του Εμφυλίου», μέχρι τα πλατώ μερικών από τις πιο σπουδαίες στιγμές του διεθνούς κινηματογράφου, η ζωή του είναι μια διαρκής άσκηση στο φως. Άλλωστε, για τον ίδιο, «το φως είναι στην ψυχή», γι' αυτό στη δουλειά του δεν φωτογραφίζει πρόσωπα αλλά χαρακτήρες. Καθώς μιλάμε, μου δείχνει φωτογραφίες από γυρίσματα. Με τη Φανί Αρντάν στο «Αουστράλια», για το οποίο βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Βενετίας, με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάννι, από τον «Μελισσοκόμο» του Αγγελόπουλου, με τον Τζέρεμι Άιρονς, με τον Ελία Καζάν στη Νέα Υόρκη, με την Έλεν Μπέρστιν στις «Κραυγές γυναικών» του Ντασέν, με το πανέμορφο σπίτι του στη Γαλλία. «Η ζωή είναι απρόβλεπτη, ίσως είναι ένα θαύμα» λέει. Στη δική του ζωή χώρεσαν προς το παρόν 112 ταινίες, οκτώ βραβεία, αμέτρητα ταξίδια και μια ματιά που ψάχνει διαρκώς το φως στην ψυχή. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που είδα κινηματογράφο, σκαρφαλωμένος σε ένα δέντρο» λέει και καταλαβαίνουμε αμέσως πώς ένα παιδί από ένα ορεινό χωριό, χωρίς εφόδια, χωρίς χρήματα, έφτασε να κατακτήσει έναν κόσμο μαγικό, χωρίς να χάνει την ανθρωπιά, τη συμπόνια και το απίστευτο χιούμορ του. «Η κάμερα είναι η ερωμένη μου, αλλά, σας παρακαλώ, μην το μάθει η γυναίκα μου» εξομολογείται Μιλάει με σεβασμό και ευγνωμοσύνη για την τέχνη του και τους ανθρώπους που συνάντησε σ' αυτή τη συναρπαστική διαδρομή. Και στο τέλος της κουβέντας παραδέχεται αφοπλιστικά: «Τελικά δεν μπορώ να γλιτώσω από το σινεμά, όπου κι αν πάω ο κινηματογράφος με κυνηγάει».

«Μια ζωή στο φως» ονομάζεται η βιογραφία σας. Είναι συναρπαστική αυτή η διαδρομή;---> https://www.avgi.gr/tehnes/481884_opoy-ki-pao-o-kinimatografos-me-kynigaei


____________________________________________________________

Ζωντανά: https://www.youtube.com/watch?v=cVwhdwPYHsc

Προγραμματίστηκε για τις 16 Απρ 2024 #IANOS

Κάντε εγγραφή εδώ: https://bit.ly/IanosSub

#ΗμέραΤηςΓυναίκας EuroNPUD SisterWUD International Women’s Day 8/3/2023

 


𝐈𝐧𝐭𝐞𝐫𝐧𝐚𝐭𝐢𝐨𝐧𝐚𝐥 𝐖𝐨𝐦𝐞𝐧'𝐬 𝐃𝐚𝐲 8 / 3 / 2023

Η Παγκόσμια Ημέρα Της Γυναίκας δεν είναι γιορτή, είναι ημέρα πένθους και αγώνων κατά της παραδοσιακής καταπίεσης των γυναικών, είναι ημέρα διεκδικήσεων.

Κι αν όλες οι γυναίκες ακόμα αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματά μας, εμείς οι γυναίκες που παίρνουν/έπαιρναν ψυχοδραστικές ουσίες, έχουμε να παλέψουμε σε περισσότερα μέτωπα. Από τη βία του αστυνομικού ή του εμπόρου, τους κινδύνους του δρόμου και της φυλακής ως την κουλτούρα που στιγματίζει τη γυναικεία απόλαυση και αντιμετωπίζει με καχυποψία κάθε γυναίκα που τολμά να απολαμβάνει την ψυχαγωγική χρήση  τιμωρώντας μας  αμείλικτα (τάχα για το καλό μας) στερώντας μας ακόμα και τα παιδιά μας ή χρησιμοποιώντας τα εναντίον μας.

 

Γι’ αυτό πάλι φέτος το Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών .Ψυχοδ/κων Ουσιών_PeerNUPS συμμετέχει στην καμπάνια που οργανώνουμε οι γυναίκες των ομάδων μελών του δικτύου EuroNPUDEuroNPUD SisterWUD με μια αφίσα κι ένα σύνθημα ενώνουμε δυνάμεις με την παγκόσμια γυναικεία ομάδα για τη Μείωση της Βλάβης από χρήση (whrin Harm Reduction International).

 

Σας καλούμε να μας στηρίξετε με κοινοποιήσεις

Για να γίνει γνωστό το μήνυμά μας:

 ΣΩΜΑ ΜΟΥ- ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΟΥ.

 

Από EuroNPUD SisterWUD

Συμμετέχουν  (με αλφαβητική σειρά):

CASO/MUSAΠορτογαλία

Chemical SistersΙταλία

GAT -ManasΠορτογαλία

La DrogueriaΙσπανία

L'Arbre À PalabresΜασσαλίαΓαλλία

MetzineresΚαταλονία, Ισπανία

MPDP, Βουλγαρία

PeerNUPSΕλλάδα

PoliNPUD, Πολωνία

Unie Lidí Se Zkušeností Se ZávislostíΤσεχική Δημοκρατία

και ναρκοαδελφές μας

 από 

την Αγγλία και την Ιρλανδία.


 

For International Women’s Day 2023, on March 8, the Euronpud Sisterwud is joining forces with WHRIN (Women Harm Reduction International).

We, the Feminist Women and non binary persons teams of all EuroNPUD member organizations, are using one common poster ‘Our Bodies Our Choice.

From the Euronpud Sisterwud

 are taking part:

CASO/MUSA, Portugal 

Chemical Sisters, Italy

GAT -Manas,Portugal

La Drogueria, Spain

L'Arbre À Palabres, Marseille France 

Metzineres, Catalonia Spain

MPDP,Bulgaria

PeerNUPS, Greece

PoliNPUD, Poland

Unie Lidí Se Zkušeností Se Závislostí,Czech Republic

and also our Narcosisters from

England and Ireland

https://www.euronpud.net/women

https://www.facebook.com/SisterWUD
















WHRIN dialogue on women and non-binary people, drugs and aging, 29/9/2022 (video)




 Very proud to be one of the speakers.

Joelle Puccio, Academy of Perinatal Harm Reduction, WHRIN SAB

Louise Vincent Urban Survivors Union

Daphne Chronopoulou EuroNPUD

Nancy Poole Centre of Excellence for Women’s Health

Patricia Zuniga Wound Clinic, casa den Centro, UCSD Owen Clinic, WHRIN  SAB


Eίμαι πολύ υπερήφανη που προσκλήθηκα να συμμετέχω στον ηλεκτρονικό Διάλογο με θέμα τις Γυναίκες, τη χρήση και την ηλικία.

Μαζί μου πολύ αξιόλογες φεμινίστριες με πείρα στο χώρο μας αλλά εγώ, πάντα, εκτός της φεμινιστικής κι ακτιβιστικής μου ιδιότητας μιλάω και από την πλευρά της γυναίκας με εμπειρία χρήσης.

Εμάς, το στίγμα κι η ηλικία μάς χτυπούν διπλά κι αλύπητα γι αυτό και χαίρομαι που η οργάνωση WHRIN με προσκάλεσε.

Όπως θα χαρώ πολύ αν παρακολουθήσετε (δυστυχώς το γεγονός έχει παγκόσμιας εμβέλειας και είναι στα αγγλικά με ζωντανή διερμηνεία μόνο στα ισπανικά).


___________________________________________

Eίναι χαρά μου που, μαζί με σημαντικές φεμινίστριες,  με κάλεσαν να δώσω ομιλία με θέμα τη ντρόγκα και την ηλικία- θέμα σημαντικότατο που άπτεται του στίγματος και των προκαταλήψεων που θέλουν τη γυναίκα μόνο ως θύμα- αγνή παιδούλα που ο κακός ο λύκος παρασύρει- μα σε καμιά περίπτωση δεν τη δέχονται όταν, μεγαλύτερη, υπονοείται ότι απολαμβάνει τις ουσίες που παίρνει.

Η Ναρκοαπαγόρευση έχει στηθεί πάνω στην καλλιέργεια φόβου του φιλήσυχου πολίτη για «τον Άλλο»- ήδη από την αρχήμε εικόνες Μαύρου σκλάβου που έπαιρνε κόκα για να βγάλει νηστικός σκληρή δουλειά μα, αφού η κοκαΐνη ερεθίζει σεξουαλικά, εύκολα έγινε  επικίνδυνος, ο Άλλος που θα σου βιάσει την αγνή λευκή σου μάνα ή κόρη. Ύστερα, όταν προστέθηκε η Κάνναβη στα απαγορευμένα, ο Άλλος έγινε τεμπέλης Μεξικάνος, λιώμα χασικλωμένος κάτω απ’ το σομπρέρο του, που ξαπλάρει στα πεζοδρόμιά μας και υποβαθμίζεται η γειτονιά. Κι έτσι προχώρησε το αφήγημα ως σήμερα που ο ‘Χρήστης ναρκωτικών’ παραμένει «Ο Άλλος» κι επικίνδυνος: πάντα άνδρας, νέος κι άνεργος. 

Και δυστυχώς δεν είναι μόνο οι εφημερίδες αλλά κι οι νόμοι κι η περίθαλψη που χτίζονται πάνω σ’ αυτό το άκυρο στερεότυπο. Γυναίκες; Σπάνιες και, κατά την εικονογράφηση εφημερίδων, πάντα ημίγυμνες κι ασπρόμαυρες  σε πάτωμα ή βρώμικο κρεβάτι- και νέες βέβαια, θύματα.

Οι μεγάλες γυναίκες είναι αόρατες.. Είμαστε αόρατες. Διότι η ηλικία είναι ασυγχώρητη αμαρτία. Οι ηρωίδες μας, από την Ιουλιέττα ως τη Μήδεια είναι όλες κάτω των 50.

Μετά… μετά η κοινωνία δε μας έχει ανάγκη. 

Μάνες, σύζυγοι, κόρες- προσδιοριζόμαστε δια των ανδρών και «καλή γυναίκα»- «καλή» μάνα, σύζυγος ή κόρη είναι εκείνη που είναι πρόθυμη να θυσιαστεί, εκείνη δηλαδή που δεν υπολογίζει την απόλαυσή της. Η γυναίκα που κάνει χρήση, αυτόματα κι ε ορισμού λοιπόν είναι κακή» γυναίκα. Γι’ αυτό κι η κοινωνία μας που, θεωρώντας τη μητρότητα ιερή, επιτρέπει σε φόνισσες, κλέφτρες και απατεώνισσες να έχουν μαζί τους το παιδί τους στη φυλακή αλλά από τη γυναίκα που δε βλάπτει παρά μόνο το δικό της σώμα αρπάζουν τα παιδιά― κι όχι απ’ τη φυλακή μονάχα αλλά κι απ’ έω, από την κοινωνία, ακόμα κι αν η γυναίκα δεν έχει εγκληματήσει. Παράδοξο; Ναι, απ’ τα πολλά. 

Γι’ αυτά και άλλα μιλάω στο video, το στερεότυπο που κλείνει κάθε πόρτα θεραπείας κι επιβίωσης στις μεγαλύτερες γυναίκες. 

_____________________

_____________________________________________________