'Τα 40 Του Θανάτου' μου― Παρουσίαση, Μύκονος (video)

Απόσπασμα από την Παρουσίαση του νέου μου βιβλίου

'Τα 40 Του Θανάτου' (εκδόσεις Γαβριηλίδη)

στο Notorious, στη Μύκονο,

5 Ιουνίου '15.


Ήταν μια πολύ ωραία ζεστή βραδιά με φίλους, με την οποία ξεκίνησε το ταξίδι των Παρουσιάσεων, τώρα που το βιβλίο φεύγει από τα δικά μου χέρια και βγαίνει στον κόσμο.

Η καλή φίλη (ηθοποιός και καθηγήτρια) Αγγελική Καλαφάτη που συντόνισε και παρουσίασε επέλεξε να μιλήσει και να διαβάσουμε κι από άλλα μου βιβλία ενώ κουβεντιάζαμε για 'Τα 40 Του Θανάτου', το γράψιμο, το Θάνατο, την Ποίηση και χίλια δυό.

Εδώ ένα μικρό video αναρτημένο στο youtube― και θα ακολουθήσουν κι άλλα.

Επί τη ευκαιρία: 

Αν είστε στην Αθήνα

θα χαρώ να σας δω στην πρώτη αθηναϊκή μου παρουσίαση στην οποία θα μιλήσει ο κριτικός Κώστας Καλημέρης και θα διαβάσουν (εκτός εμού) η Θέκλα Τσελεπή και ο Γιάννης Κοκιασμένος.

Πού: 

Poems 'n Crimes, Αγίας Ειρήνης 17, Μοναστηράκι

Πότε: 

Τρίτη 16 Ιουνίου '15 στις 8:30μμ.

Εκδήλωση Facebook: https://www.facebook.com/events/664497050350989/

Το βιβλίο διαδικτυακά από τον εκδότη μου Εκδόσεις Γαβριηλίδη: http://www.gavrielidesbooks.gr/showtitle.aspx?vid=1979

_______________________________________________________

ΕΝ ΤΩ ΒΙΒΛΙΩ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΡΝΙΟΥ ―(Τα 40 Του Θανάτου)

Από Τα 40 Του Θανάτου,  νέο μου βιβλίο μου, στις Εκδόσεις Γαβριηλίδη.

___________________

Σημειώσεις (που δε θα εκδοθούν):

..Ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ. ..'.(Κατά Ιωάννην) 

"οι  γεγραμμένοι ἐν τῷ βιβλίῳ τῆς ζωῆς τοῦ ἀρνίου.'" Ιωάννη Αποκάλυψις 21.27 

Τῇ ἐπαύριον πάλιν εἱστήκει ὁ Ἰωάννης καὶ ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ δύο, 36 καὶ ἐμβλέψας τῷ Ἰησοῦ περιπατοῦντι λέγει· Ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ. ...(Κατα Ιωάννη)

'.....ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἤχθη καὶ ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτὸν ἄφωνος ...' (Ησαΐας)

Ο ΤΡΕΛΟΣ ΤΟΥ ΤΑΡΩ

Tο Ταρώ, κατά τους μυστικιστές είναι το κλειδί της ερμητικής σοφίας. Ερμητική Βίβλο το ονομάζουν κι αποτελεί θησαυροφυλάκιο, κρυψώνα και εξίσωση που διαφυλάττει διασώζει και εξηγεί όλη την ανθρώπινη Γνώση.

Αν και το παλαιότερο που έχουμε είναι ένα μεσαιωνικό που βρέθηκε στη Μασσαλία, ο Παράκελσος, ο Παπύς κι ο Ελιφάς Λεβί συμφωνούν ότι προέρχεται από την αρχαία Αίγυπτο όπου στα 78 του χαρτιά οι μύστες αποτύπωσαν όλη τη Γνώση έτσι ώστε ένας μυημένος ακόμα κι αν βρεθεί αποκλεισμένος σε μια φυλακή να μπορεί να μελετά τον κόσμο μας κι όσα συμβαίνουν σ΄ αυτόν σε παρελθόν παρόν και μέλλον.

Ο μύθος λέει ότι οι Αιγύπτιοι ιερείς λίγο πριν κατακτηθεί η χώρα τους από τους Πέρσες, συγκέντρωσαν τη Γνώση σε τραπουλόχαρτα διότι ήξεραν ότι κι αν καούν οι βιβλιοθήκες και συληθούν οι τάφοι, σε ειρήνη ή πόλεμο μόνο τα τυχερά παιχνίδια θα διασωθούν γιατί η αγάπη για το κέρδος και τη διασκέδαση παραμένει αναλλοίωτη σε όλους τους λαούς κι όλες τις εποχές.

Τα μυθικά εκείνα χαρτιά όμως, τα φτιαγμένα από δέρμα ή μεταλλικά φύλλα, δε διασώθηκαν και η θεωρία της Αιγυπτιακής καταγωγής, όσο γοητευτική κι αν είναι, στηρίζεται μονάχα στα ιερογλυφικά και εβραϊκά γράμματα πάνω στα Χαρτιά της Μεγάλης Αρκάνα η οποία αποτελείται από εικοσιδύο Θριάμβους που καθένας τους μπορεί να ερμηνευθεί καβαλιστικά, αριθμολογικά, αστρολογικά και συμβολικά.

Κάθε Χαρτί από τα 22 είναι ένα αρχέτυπο, αναγνωρίσιμο άλλο εύκολα (σαν τον Ερημίτη ή τον Αυτοκράτορα) άλλο μόνο από τους γνώστες (όπως το Άρμα, η Κρίση, η Δύναμη), και καθένα έχει ένα αριθμό και μια συγκεκριμένη θέση που συμβολίζει μια φάση της εξέλιξης του ανθρώπου στην πορεία μιας ζωής ή στον κύκλο των μετενσαρκώσεων. Ξεκινάμε από το Ι το Μάγο, τη συνειδητοποίηση του Εγώ, και περνώντας από 21 στάδια φτάνουμε στο ΧΧΙ τον Κόσμο, μια μαντάλα που έχει το Κοσμικό Αυγό στο κέντρο της και σε κάθε μια από τις τέσσερις γωνίες ένα από τα τέσσερα αρχαία σύμβολα, τον άνθρωπο, το λέοντα, το βόδι και το περιστέρι.

Τα χαρτιά όμως είναι εικοσιδύο. Μέρος του αριθμημένου τακτικού μας κόσμου είναι κι ο Τρελός, το 'Χαρτί Δίχως Αριθμό΄ όπως το λένε οι μυστικιστές, που έχει (ή δεν έχει) αριθμό Μηδέν και παραδοσιακά (διότι κάποιοι διαφωνούν) τοποθετείται μεταξύ τελευταίου και πρώτου σαν την εκτός χρόνου σφήνα ανυπαρξίας μεταξύ δύο ενσαρκώσεων που, στα κοινά χαρτιά, έγινε ο μπαλαντέρ.

Η εικόνα δείχνει ένα φαινομενικά νέο άνδρα, τον αρχετυπικό αλήτη και διαβάτη, ή ένα κοσμοκαλόγερο με λευκό τρύπιο ράσο, που περπατά στην όψη ενός γκρεμού με ένα παλαβό χαμόγελο και άγνοια του κινδύνου.

Τα ρούχα του είναι παράταιρα και παλιωμένα, ο σκούφος του συχνά δίχρωμος θυμίζει του Αρλεκίνου μα έχει δυό μύτες (κέρατα διονυσιακά) και στις άκρες κουδουνάκια που, παραπέμποντας είτε στο κουδουνάκι του λεπρού που ειδοποιούσε πριν πλησιάσει είτε του τζουτζέ του βασιλιά, του χαρίζουν την ασυλία, την ελευθερία λόγου του παρία, που είχαν μόνο οι γελωτοποιοί κι οι σαλτιμπάγκοι.

Στο δεξιό ώμο του κρατά ένα δισάκι, μικρούλη μπόγο δεμένο σε μακρύ μπαστούνι, μα το κρατά λοξά και άβολα με το αριστερό χέρι διαγώνια περασμένο μπροστά στο στήθος του. Κάποιοι αντί για δισάκι βάζουν δίχτυ για πεταλούδες ή ένα μπαλόνι, μεσαιωνικό συμβολισμό παροιμιώδη του μάταιου της ζωής. Στο άλλο χέρι του κρατά άλλο ένα ραβδί σα σκήπτρο ή ένα λευκό ρόδο. Συχνά είναι μονοσάνδαλος και κουρελής. Ένα σκυλί τον ακολουθεί και του τραβά το παντελόνι και στάζει σα δάκρυ το αίμα από από τα δαγκώματα ενώ στο γκρεμό καραδοκεί κροκόδειλος με ανοιχτά σαγώνια (ιερό σύμβολο αιγυπτιακό του παντεπόπτη). Όμως ό,τι κι αν τον τραβά ή τον απειλεί εκείνος δεν αισθάνεται πόνο ή φόβο μα προχωρά απερίσπαστος με το πρόσωπο στραμένο προς τον ουρανό κυνηγώντας πετελούδες δίχως να βλέπει το γκρεμό που ανοίγεται μπροστά του.

Και δεν πέφτει όπως δεν πονά γιατί ο γκρεμός κι ο πόνος είναι οι δικοί μας φόβοι, είναι οι κίνδυνοι που βλέπουμε εμείς οι ενταγμένοι μέσα από τη σιγουριά της σταθερής μας θέσης μα ο Τρελός, ο έξω απ' τις αξίες μας, δεν κινδυνεύει από αυτά που μας τρομάζουν.

Σχηματίζοντας την αιώνια εικόνα του δεσμού του άστεγου με το αδέσποτο σκυλί δεν αντιδρά στο δάγκωμα, δεν το χτυπά με το ραβδί για να αμυνθεί γι αυτό και το ραβδί του δεξιού χεριού σε κάποια Ταρώ έχει αντικατασταθεί από το λευκό Ρόδο της Σοφίας που πρώτα θα τρυπήσει με τα αγκάθια του όποιον μετά θα απολαύσει την ευωδιά του.

Στην παραδοσιακή Μαντική ο Τρελός είναι άτυχο χαρτί. Αλήτης, ξένος, αταίριαστος κι απροσάρμοστος χαρακτηρίζεται από πλήρη άγνοια της κατά κόσμον σοφίας και των κινδύνων της ζωής. Είναι ο Δον Κιχώτης που η κοινωνία περιγελά ή ο Φάουστ που για μάταια κι αμφίβολα οφέλη συμμάχησε με αυτό που οι μυστικιστές ονομάζουν «οντότητες του κατώτατου αστρικού πεδίου». Στα μέσα του περασμένου αιώνα διατυπώθηκε η θεωρία ότι το χαρτί αυτό προφήτευσε τον άνθρωπο του 20ου αιώνα, την αναζήτηση των επιπόλαιων απολαύσεων συνδυασμένη με την αδιαφορία για τη ραγδαία καταστροφή των φυσικών πόρων του περιβάλλοντος και μια ατομική βόμβα στο δισάκι.

Διότι ο Τρελός δε νοιάζεται για το αύριο, ζει το παρόν δίχως τύψη ή έγνοια για εγκλήματα ή κληρονομιές. Δεν προνοεί, δε φροντίζει, δεν εξημερώνει, μόνο πορεύεται σ΄ ένα μοναχικό ταξίδι δίχως πυξίδα και σκοπό. Κι αυτά ακριβώς είναι που φιλοσοφικά δίνουν στο αρχέτυπο τη δύναμή του διότι μήπως δεν είμαστε όλοι ο νεκρός και το έμβρυο, ξένοι και ευάλωτοι κι εφήμεροι σε ένα κόσμο που δεν κατανοούμε καθώς κανείς μας δε θυμάται από πού έρχεται και δε γνωρίζει πότε και πώς θα φύγει ή για πού;

Περιπλανιόμαστε δίχως εξοπλισμό ή εφόδια, σέρνοντας μαζί μας αγαθά που νομίζουμε ότι μας χρησιμεύουν ενώ μας βαραίνουν και προχωρούμε αναζητώντας τη χαρά δίχως να ξέρουμε ούτε από πού ήρθαμε ούτε πού πηγαίνουμε. Ανίκανοι να δούμε τους γκρεμούς που ανοίγονται μπροστά μας, ανίκανοι να αμυνθούμε ή να ξεχωρίσουμε εχθρούς από φίλους, ανίδεοι κι αμέτοχοι στα μεγάλα, όλοι είμαστε ο Αλήτης ο Τρελός, κι όλοι σ' αυτόν αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας.

____________________________________________

Για το περιοδικό Ο ΦΑΡΦΟΥΛΑΣ, τεύχος 17 με θέμα την Αλητεία.

Οι Χάρτες Του Nicholas Liber

Κάθε χαρτογράφηση είναι ιδιοτελής και υποκειμενική, το γνωρίζουν χαρτογράφοι, αρχιτέκτονες και ανθρωπολόγοι. Χρηματοδότες, αποικιοκράτες και εθνάρχες γεωγραφούν επανατοποθετώντας τα σύνορα των παλιών μας κόσμων. Με συνθήκες, διαβουλεύσεις και πιέσεις θέτουν όρια κίνησης και διακίνησης που η Τέχνη μόνο ξεπερνά, ακυρώνοντας συνθήκες δια των ανύπαρκτων και ανυπόστατων ορίων της φαντασίας.

       Oι χάρτες του Nicholas Liber είναι παγκόσμιοι και πολυπολιτισμικοί. Οι επινοημένοι του τόποι, αυθαίρετα υποκειμενικοί, καταδεικνύουν την υποτιθέμενη αντικειμενικότητα κρατικών, εθνικών και ιμπεριαλιστικών ορισμών. Ανατρεπτικοί κι αντιπολεμικοί, ειρωνεύονται σύνορα και σωβινισμούς υποδεικνύοντας πως υπάρχουν κι άλλες μη πεπατημένες ατραποί για να περιηγηθούμε τον απέραντο κόσμο της Φαντασίας στον οποίο τα πλούσιά του χρώματα και οι ανάγλυφες επιφάνειες μας καλούν.

XΑΡΤΕΣ

Σε χώρο και σε χρόνο

τα τοπία ταξιδεύουν.

Τόποι και τρόποι μας,

χώρος και χώρες

ενώνουν και χωρίζουν

διαχωρίζουν

χωριανούς και χωραΐτες και πολίτες,

συντοπίτες, εντοπίους,

ντόπιους, ντόπια,

ξένους και αποξενωμένους κι αφιλόξενους.

Εμείς περνούμε

και οι τόποι μένουν

σαν τις εικόνες

των παραθύρων οχημάτων εν κινήσει

των βαγονιών ή των αεροπλάνων.

Εμείς περνούμε

και οι τόποι φεύγουν

σαν τις εικόνες

μέσα από ταχύπλοο

σαν από χθες, σαν από αλλού, σαν τότε.

Χάρτες χαρτιά

και κάρτες

Χάρτες οριστικοί

και περιοριστικοί

επιτραπέζιοι, επιτοίχιοι,

της τσέπης χάρτες.

Χάρτες παλιοί, κρυφοί, πολύτιμοι,

πλάνα ζωής, δημιουργίας και δράσης.

Χάρτες του αλλού, του τότε και του αύριο,

της μνήμης της συλλογικής

της περισυλλογής

και της προσωπικής ανάμνησης.

Χάρτες πορείας και Αεροπορίας.

Πολεμικοί και παιδικοί και σχολικοί.

Με μια πυξίδα,

μια βαλίτσα στο χαρτί

κι ένα μολύβι σα γαρίφαλο στ' αυτί.

Και Χρώμα.

Χρώμα του κόσμου μας και του Απείρου,

χρώμα καλοκαιριού,

της νύχτας που δεν ήρθε,

του ταξιδιώτη που έρχεται,

του χθες και του προχθές

του πότε φεύγεις και του τότε που.

Χρώμα για χώμα

τόπος τρόπος.

Χάρτες τουριστικοί και διαφημιστικοί

του εμπορίου και του δουλεμπορίου,

της Ιστορίας,

της ομολογίας, της διαδήλωσης.

Χάρτες της Δήλωσης,

του πέρασα κι εγώ από 'δω,

του πάμε εκεί,

του φύγαμε, του πήγαμε.

Χάρτες ανάγλυφοι για αφή

και επαφή

με ορατά κι αόρατα

με τα βουνά, με τα νερά

και με τους δρόμους για άλλα.

Χάρτες για πάμε και πού πας

Χάρτες του μου έλειψες.

Χάρτες των ουρανών

Χάρτες των ουρανίων σωμάτων κι εννοιών,

αστρονομικοί και αστρολογικοί,

Χάρτες της Μοίρας.

Του στερεώματος μεγάλοι και ακριβείς

―να μη χαθούμε―,

του σύμπαντος, του σήματος.

Του μέλλοντός μας και του πού το πας,

Χάρτες Μαντείας και Μαγείας

κι αλχημιστικοί

με συνταγές, με προσταγές

με οδηγίες. Χάρτες.

Χάρτες πολιτικοί

και γεωφυσικοί

με το μαλλί, με το μετάξι, το σιτάρι,

τις πέστροφες, τον τόνο, το χαβιάρι.

Χάρτες θαλασσινοί

ωκεανοπλοϊκοί ή ακτοπλοϊκοί

με υφάλους και σκοπέλους

βάθη σε μίλια και γοργόνες στ' ανοιχτά.

Και φάλαινες και φώκιες και παλίρροιες,

τα ρεύματα ωκεανών

ωφέλιμα, τρομακτικά,

αόρατα, θανατηφόρα κι ευεργετικά.

Χάρτες των ναυτικών,

Χάρτες ακτών, διαύλων, αβαθών και φάρων,

Χάρτες με τα ναυάγια και τα ορατά χωριά

και πόλεις, τελωνεία, λαζαρέτα

και καραντίνες

και νησιά λεπρών, τρελών,

νησιά εξορίας.

Χάρτες της Εφορίας

Χάρτες των Αντικειμενικών

των αξιών της γης και των δικαιωμάτων,

Χάρτες του ύψους των κτιρίων

Χάρτες των νερών

των πηγαδιών και των σωλήνων Χάρτες

υδραυλικοί.

Αποχετευτικοί, δικτύων υπογείων

και εκβολών των ποταμών,

Χάρτες Λυμάτων, Χάρτες λαγουμιών

των ανταρτών και των κλεφτών,

των αποκλήρων Χάρτες.

Χάρτες πολεοδομικοί

των λεωφόρων, των μπουλβάρ

και των οδών,

Χάρτες διόδων και εξόδων

των διοδίων και των δερβενίων

των γεφυριών, των περασμάτων,

των τειχών.

Χάρτες γενετικοί

των διαφορών και των ομοιοτήτων

Χάρτες φυλών, ξεπερασμένοι Χάρτες.

Χάρτες τω γονιδίων και του γονιδιώματος

Χάρτες μορίων, ατόμων και ιών,

ασθενιών γενετικών

και επιδημιών.

Χάρτες ανάγλυφοι

Χάρτες παιδικοί, μακέτες-Χάρτες

ή γραμμικοί, ή σχολικοί

με ροζ βουνά και με παστέλ τις θάλασσες,

Χάρτες τυφλών στο i-phone

Χάρτες προφορικοί

και πληροφορικοί

σε GPS με μια γλυκιά φωνή,

Χάρτες αντίστροφοι

που αντί να οδηγούν μας καταγράφουν,

Χάρτες αρχεία,

Χάρτες κατασκοπικοί και δορυφορικοί.

Χάρτες σα λίστες

του εκεί θα φτάσω,

χάρτες ημερολογιακοί, αναμνηστικοί

του εκεί πήγαμε,

του δεν ξεχνώ, του θέλω πάλι.

Στρατιωτικοί του εδώ είμαστε

κι εκεί ο εχθρός

από 'κει ο ανεφοδιασμός κι εκεί ο κίνδυνος.

Χάρτες συμμαχικοί

και ενωτικοί, των Ομοσπονδιών

και των αξόνων,

αυτοκρατορικοί, ιμπεριαλιστικοί

μεγαλοπρέπειας, σιγουριάς και κύρους Χάρτες.

Λεπτομερείς

και αναλυτικοί, Χάρτες σε χρόνο.

Χάρτες εφήμεροι,

Χάρτες δρομολογίων,

εκπτώσεων.

Και πτώσεων

της οροφής διατηρητέων

ή κατεδαφιστέων λόγω σεισμών

και καταποντισμών.

Χάρτες κινδύνων. Χάρτες του μην πας,

του πρόσεχε, του φύγε πια.

Της Πυροσβεστικής κι Αεροπροστασίας,

Χάρτες δυτών και ναυαγοσωστών,

βυθών, λιμνών και κοίτης ποταμών.

Χάρτες των τόπων και των τρόπων μας,

γιατί στους Χάρτες

τα τοπία ταξιδεύουν

σε χώρες, σε χώρο και σε χρόνο

με τη ματιά,

το βλέμμα το προσωπικό

που ακυρώνει

που θολώνει επισημότητες

και σκοπιμότητες

κι αντλεί με συναισθήματα

αλήθειες άλλες πιο βαθιές

της Φαντασίας.

Χάρτες του ασυνειδήτου.

Χάρτες του υπερφυσικού.

Χάρτες για να ακολουθήσουμε αλήθειες ξένων.

Σε βιβλιοθήκες, τοίχους και συρτάρια,

σε Μουσεία και λεωφορεία,

πινακοθήκες νέες και παλιά βιβλία,

με ιδέες

οι τόποι ταξιδεύουν.

Οι τόποι τρέχουν

και εμείς περνούμε

μ΄ένα σακίδιο ναυτικό,

σάκο στρατιωτικό

πριγκιπικά μπαούλα,

μπόγους μπουλουκιών,

με φορτηγά, του δρόμου ή θαλασσινά,

με σκαλωσιές και ανυψωτικά

μ' ένα ποδήλατο καμιά φορά

σε χώρες, χώρο και σε χρόνο

εμείς περνούμε

ενώ τα τοπία μένουν.

Χάρτες με χρώμα και ψυχή

Χάρτες ιδιωτικοί

της εξουσίας και της Φαντασίας Χάρτες.

Χάρτες.

Ναι Χάρτες

γιατί οι τόποι φεύγουν.

Εμείς περνούμε

αλλά οι Χάρτες μένουν.

_______________________________________

 Το Ποίημα αυτό το έγραψα όσο ακόμα ήταν ζωντανός ο Nicholas Liber.

Σχεδιάζαμε μια έκθεση στην οποία σε κάθε χάρτη του θα αντιστοιχούσε ένα μέρος του ποιήματος. Δυστυχώς «ο άνθρωπος απλώς προτείνει, μα ένας παλαβός θεός αποφασίζει τι θα γίνει», όπως έλεγα σε ένα άλλο ποίημα, και μας πρόλαβε ο Θάνατος.

Το Ποίημα αυτό πρωτοδημοσιεύθηκε στο 17ο Φαρφουλά.

Τα έργα του Liber θα τα δείτε στο δικό του: http://nicholasliber.com

και στην Τρύπα της οποίας υπήρξαμε ΣυνερΓάτες.