ΕΥΧΗ από την Πόρτα Της Ληνώς

 

Από την Πόρτα Της Ληνώς μου

_________________

Kάθε πουτάνα ήταν κάποτε παρθένα

Kάθε πουτάνα ήταν κάποτε παρθένα

κάθε γεράκι ήταν κάποτε αυγό

κι αυτά που µοιάζουν τώρα ραγισµένα

ήταν το τσόφλι που έσπασα, να βγω

στο δρόµο τον ατέλειωτο για να σε φτάσω

σε κόσµο άλλο ώσπου να’ρθεις να σε βρω.

Κάθε κηδεία ξεκινά µε µια γέννα

το κάθε πέλαγος τελειώνει σε µιά ακτή

κι αν τα ποτάµια µας περνούν χωράφια ξένα

και αν ο Χρόνος καιροφυλακτεί

θα είµαι πυξίδα πάντα εγώ για σένα,

σαν το χαλί που κρύβει την καταπακτή.

Μια καβάτζα σε κρυφό λιµάνι

όποτε ο νους σου αυτόν που ήσουν χάνει.

                     ⌛

Από 'Τα 40 Του Θανάτου' μου, Εκδόσεις Γαβριηλίδη

ΣΟΝΕΤΤΟ ΤΗΣ ΑΛΕΠΟΥΣ - από την ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΛΗΝΩΣ

 

[*

«...Φιλησάτω με ἀπὸ φιλημάτων στόματος αὐτοῦ...

πιάσατε ἡμῖν ἀλώπεκας μικροὺς ἀφανίζοντας ἀμπελῶνας, καὶ αἱ ἄμπελοι ἡμῶν κυπρίζουσιν. ἀδελφιδός μου ἐμοί, κἀγὼ αὐτῷ, ὁ ποιμαίνων ἐν τοῖς κρίνοις...»»

Από το «Άσμα Ασμάτων» βέβαια τα φιλιά στα χείλη του «αδελφιδού» μου, αυτού που «βόσκει το κοπάδι του στα κρίνα»

όπως και

κι οι αλεπουδίτσες οι μικρές που ήρθαν στο δικό μου αμπελώνα να μου φάνε τα σταφύλια...]

https://on.soundcloud.com/eyACsTT1LPMoSHi7Np

MmeKastell · Σονετο Της Αλεπούς

'Αγγελος Μαστοράκης― στη Χαρά

 'Αγγελος Μαστοράκης― στη Χαρά

                               

                                                                                     

                                                 στη Χαρά

             Του Άγγελου                                                                     

Χθες το βράδυ πέρασα μπροστά από το σπίτι του 

και τον σκεπτόμουν.



 

1980 Καλοκαίρι κι ανέβαινε στη Ρωμανού Μελωδού

καυτά αθηναϊκά μεσημέρια 

κι άκουγαν μουσική με τον Κύριο Kastell

και του έλεγα ότι βαριέμαι την Επιστημονική Φαντασία  


«Εσύ είσαι Φιτζέραλντ» έλεγε,
 

«Και Κέρουακ. Μα κυρίως Μπάροουζ» απαντούσα.



 

Κι είναι σα χθες 
που φούσκωνα.
 

Κι ο Κύριος Kastell είχε ζωγραφίσει 
ένα ολοστρόγγυλο κόκκινο στόχο στην κοιλιά μου.



 

Κι είναι σα χθες. 


Αλλά δεν είναι. Χθες.

Nikos Valkanos Χαρά, λίγον καιρό πριν ταξιδέψει ο Άγγελος του είχα τηλεφωνήσει να κουβεντιάσουμε για το φεστιβάλ κόμικς που ετοίμαζα στο νησί σου... Μια απόμακρη φωνή, σαν από άλλο κόσμο, που την έχω πάντα στην ψυχή μου: "Τι τα θες τώρα ρε Νίκο, εγώ φεύγω"...

από https://www.facebook.com/xarapel/posts/9859476080808374

_______________________________________________

#Ψυχοσάββατο- αφιέρωμα

 

'Που να χει πόρτα ο Ουρανός

να πάω να χτυπήσω

για να σε πάρω αγκαλιά

πίσω να σε γυρίσω'

#Ψυχοσάββατο σήμερα, το πρώτο του 2025 και θυμόμαστε...
Κι αν έχετε διάθεση θυμίζω
μια εκπομπή μου, 2 ώρες με ποίηση και τραγούδια για το θάνατο και τους νεκρούς μας.


#θάνατος
#του_νεκρού_αδελφού

https://www.mixcloud.com/DaphneKastell/2-hours-with-daphne-chronopoulou-_-%CF%88%CF%85%CF%87%CE%BF%CF%83%CE%AC%CE%B2%CE%B2%CE%B1%CF%84%CE%BF-9-%CF%86%CE%B5%CE%B2%CF%812018/

ΓΗΤΕΙΑ της ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ από την 'Πόρτα Της Ληνώς'

από την Πόρτα Της Ληνώς μου