μετφρ: Φραγκώ Καράογλαν
Εκδόσεις ΚΨΜ, σελ. €
Είναι γνωστό ότι κανένας άξιος Τούρκος δημιουργός του λόγου
και της Τέχνης δε γίνεται να μην περάσει για λίγο κι από τη φυλακή. Συνέβη και στο δημιουργό
κόμικς Γκιουνερί Ίτσογλου που παθιασμένος με την ελληνική μυθολογία αλλά και
τις αντιθέσεις Δύσης κι Ανατολής έχει δημιουργήσει ένα σύγχρονο Ναστραντίν Χότζα, τον Γκιονούλ Ανταμί (Άνθρωπο της Καρδιάς), που με ροκά ανιψιό, αδελφό επιχειρηματία και θαυμαστή ένα Γάλλο διανοούμενο που τον ακολουθεί προσφέροντάς του έδρα στο Παρίσι,
περιπλανιέται στις αντιθέσεις της σύγχρονης Τουρκίας του σκύλου της γειτονιάς, των
γλάρων, των γατιών, των γυναικών που ψωνίζουν κατεβάζοντας καλάθι στο μπακάλη, των
παραδοσιακών ανεκτίμητων ξύλινων σπιτιών που καίγονται εν μια νυκτί για
να δοθούν αντιπαροχή, των αντιφάσεων και των συγκρούσεων.
«Γκρεμίσατε τους παραδοσιακούς φούρνους για να τους ξαναφέρετε
από νοσταλγία» λέει ή για τα σπίτια που πια νοικιάζονται σε ξένους «γι αυτό
μ' αρέσει η πόλη μου, με κάνει ταπεινό».
Αντιπαραβάλει το εκρεμές του Φουκώ με τους περιστρεφόμενους δερβίσηδες, χώνεται σε εγκαταλελειμμένα ερείπια για να τους παίξει παραδοσιακή μουσική να ανασάνουν και στο μοντέρνο ανίψι που τον κατηγορεί για μπανάλ απαντά «προτιμώ τη δική μου τη μπανάλ από τη δική σου την εικονική πραγματικότητα».
Αντιπαραβάλει το εκρεμές του Φουκώ με τους περιστρεφόμενους δερβίσηδες, χώνεται σε εγκαταλελειμμένα ερείπια για να τους παίξει παραδοσιακή μουσική να ανασάνουν και στο μοντέρνο ανίψι που τον κατηγορεί για μπανάλ απαντά «προτιμώ τη δική μου τη μπανάλ από τη δική σου την εικονική πραγματικότητα».
Για τη Σελίδα του Βιβλίου του εντύπου Info Free Press (Ιούνιος '13)
