The Kastellakia Records
A Writer's Fuck-a-Loss ― Τα από αλλού Έργα της Δάφνης Χρονοπούλου
ΓΗΤΕΙΑ της ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ από την 'Πόρτα Της Ληνώς'


Narcofeminist Advocacy at CEDAW Webinar #EuroNPUD_SisterWUD
Women who use drugs have been addressing and presenting their concerns and recommendations to the Committee on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women (CEDAW), who monitors the United Nations Convention on Human Rights enforcement.
This webinar’s aim was to increase and strengthen the involvement of women who use drugs in human rights mechanisms advocacy such as CEDAW, based on peer-led pathways. It is organised by the EuroNPUD SisterWUD with the collaboration of INPUD and whrin. While arguing for a narcofeminist perspective on human rights, also presents some examples of shadow reports submitted to CEDAW.
https://youtu.be/8F3bQja_lwY?si=6Fc0t9GmEFgk_-6m
EuroNPUD launched it's CEDAW Shadow Report for Portugal illustrating the potential to make use of this UN process on the elimination of all forms of violence against women to champion the specific needs and rights of women who use drugs. Document available on EuroNPUD Shared Drive. https://drive.google.com/file/d/1U-Hop1lOEMl5wj3bq-FaBO0_VjmpO7bm/view


Ελισάβετ Χρονοπούλου: «ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ. ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟ ΦΩΣ»
Το νέο βιβλίο της αδελφής μου.
Ο ΙΑΝΟΣ, οι Eκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ και το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδας σας προσκαλούν την Τρίτη 16 Απριλίου στις 20:30 στην παρουσίαση του βιβλίου της Ελισάβετ Χρονοπούλου «ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ. ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟ ΦΩΣ»
Ο Γιώργος Αρβανίτης, η Ελισάβετ Χρονοπούλου και ο Αχιλλέας Κυριακίδης συζητούν για το βιβλίο
IANOS
Σταδίου 24, Αθήνα
Τηλ.: 210.3217917
https://www.facebook.com/events/432199902797648?ref=newsfeed
_____________________________________
«Μια ζωή στο φως». Δεν θα μπορούσε να έχει πιο ταιριαστό τίτλο ένα βιβλίο που αφηγείται τη ζωή ενός μετρ του φωτός. Ο Γιώργος Αρβανίτης αυτές τις ημέρες επέστρεψε από τη Γαλλία, όπου ζει τα τελευταία χρόνια, με αφομή την κυκλοφορία, την επόμενη Πέμπτη, της βιογραφίας του, από τις εκδόσεις Πατάκη, και της παρουσίασής της λίγες ημέρες αργότερα (16/4). «Στα 83 μου αποφάσισα να εκδοθώ» λέει χαμογελώντας για το βιβλίο της Ελισάβετ Χρονοπούλου «Γιώργος Αρβανίτης. Μια ζωή στο φως». Καθώς θυμάται τα περασμένα και εκπλήσσεται από τα σημερινά, ο διάσημος διευθυντής φωτογραφίας ξεφυλλίζει σελίδες από τη μυθιστορηματική ζωή του, μας επιτρέπει να μοιραστούμε στιγμές γεμάτες φως και κινηματογράφο και εκμυστηρεύεται πώς ερωτεύτηκε την κάμερα με την πρώτη ματιά. Κι όμως η ζωή του δεν ήταν πάντα φωτεινή. Από τα παιδικά χρόνια, εκείνα τα «μαύρα χρόνια του Εμφυλίου», μέχρι τα πλατώ μερικών από τις πιο σπουδαίες στιγμές του διεθνούς κινηματογράφου, η ζωή του είναι μια διαρκής άσκηση στο φως. Άλλωστε, για τον ίδιο, «το φως είναι στην ψυχή», γι' αυτό στη δουλειά του δεν φωτογραφίζει πρόσωπα αλλά χαρακτήρες. Καθώς μιλάμε, μου δείχνει φωτογραφίες από γυρίσματα. Με τη Φανί Αρντάν στο «Αουστράλια», για το οποίο βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Βενετίας, με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάννι, από τον «Μελισσοκόμο» του Αγγελόπουλου, με τον Τζέρεμι Άιρονς, με τον Ελία Καζάν στη Νέα Υόρκη, με την Έλεν Μπέρστιν στις «Κραυγές γυναικών» του Ντασέν, με το πανέμορφο σπίτι του στη Γαλλία. «Η ζωή είναι απρόβλεπτη, ίσως είναι ένα θαύμα» λέει. Στη δική του ζωή χώρεσαν προς το παρόν 112 ταινίες, οκτώ βραβεία, αμέτρητα ταξίδια και μια ματιά που ψάχνει διαρκώς το φως στην ψυχή. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που είδα κινηματογράφο, σκαρφαλωμένος σε ένα δέντρο» λέει και καταλαβαίνουμε αμέσως πώς ένα παιδί από ένα ορεινό χωριό, χωρίς εφόδια, χωρίς χρήματα, έφτασε να κατακτήσει έναν κόσμο μαγικό, χωρίς να χάνει την ανθρωπιά, τη συμπόνια και το απίστευτο χιούμορ του. «Η κάμερα είναι η ερωμένη μου, αλλά, σας παρακαλώ, μην το μάθει η γυναίκα μου» εξομολογείται Μιλάει με σεβασμό και ευγνωμοσύνη για την τέχνη του και τους ανθρώπους που συνάντησε σ' αυτή τη συναρπαστική διαδρομή. Και στο τέλος της κουβέντας παραδέχεται αφοπλιστικά: «Τελικά δεν μπορώ να γλιτώσω από το σινεμά, όπου κι αν πάω ο κινηματογράφος με κυνηγάει».
«Μια ζωή στο φως» ονομάζεται η βιογραφία σας. Είναι συναρπαστική αυτή η διαδρομή;---> https://www.avgi.gr/tehnes/481884_opoy-ki-pao-o-kinimatografos-me-kynigaei
____________________________________________________________
Ζωντανά: https://www.youtube.com/watch?v=cVwhdwPYHsc


'A Writer’s Life' by Daphne Chronopoulou
Daphne Chronopoulou
A Writer’s Life
To drink
To think
Find clue and link
That is a writer s life;
No glossy mink
Or shocking pink
But drugs and mental strife.
To love
To rove
And hand in glove
To live with pen and knife.
Kastellakia, circa 2002
First public appearance 2002 at:
https://poihtikakailogotexnikaanalogia.blogspot.com/2015/06/11112004-2005.html


«Ιαπωνικά Λουλούδια Του Τσαγιού» ν' ανοίγουνε για σένα
8 προς 9 Νοεμβρίου είναι η επέτειός μας,
η νύχτα που ο Κύριος Kastell κι εγώ γνωριστήκαμε―με τη βιβλική έννοια, διότι με την κοινωνική ήμασταν ήδη γνωστοί αφού κινούμασταν στους ίδιους κύκλους― κι από τότε είμαστε μαζί ως τώρα.
8 Νοεμβρίου, αγία ημέρα της σύναξης αρχιστρατήγων Μιχαήλ και Γαβριήλ και των λοιπών αγίων ασωμάτων και ουρανίων Ταγμάτων, ημέρα της Αεροπορίας κι όλων των ιπταμένων (είπαμε: σωμάτων κι ασωμάτων), βρεθήκαμε τυχαία στο Λούκι*, της οδού Χάριτος, μπαρ φίλων που πλέον απαθανατίστηκε στο γνωστό τραγούδι. Τυχαία βρεθήκαμε κι όταν έκλεινε τον κάλεσα να συνεχίσουμε τη βραδιά στο Κόκκινο Δωμάτιο, το δωμάτιο που κρατούσα πλάι στο σπίτι του πατέρα μου με τον οποίο ζούσα τότε.
Δεν κοιμηθήκαμε εννοείται και το πρωί ο Κύριος Kastell είχε να πάει στο PopEleven των Αδελφών Φαληρέα όπου εργαζόταν, υπεύθυνος εισαγωγής και πωλήσεων για τον τομέα «ξένης» μουσικής που ακόμα λατρεύει.
Το ότι περπάτησα μαζί του ως εκεί αντί να μείνω να ξεκουραστώ, σήμερα, μετά από δεκαετίες λέει κάτι για το δέσιμο που επακολούθησε. Μα τότε ακόμα, με τη ζωή να ανοίγεται μπροστά μας φαινομενικά απέραντη, αυτό δεν πήρε κι ούτε ήθελα να πάρει καμιά συμβολική σημασία. Απλώς, τον συνόδεψα σε ένα δεκάλεπτο περίπατο στον Περιφερειακό Λυκαβηττού, μέσα από τη Δεξαμενή ως τη Σκουφά που αποχαιρετιστήκαμε αμήχανα, όπως κάνουν οι νέοι μετά από μια νύχτα sex και κουβέντας.
Είχε πάει 9 Νοεμβρίου.
Ημέρα που 10 χρόνια μετά έπεσε το τείχος του Βερολίνου επανενώνοντας τη Γερμανία, Ανατολή και Δύση.
9 Νοεμβρίου γιορτάζουμε. Διότι 9 είχε πάει όταν με συνόδεψε στο Κόκκινο Δωμάτιο.
Κάπου υπάρχει κι ένα ποίημά μου επετειακό,
Κι αν έχετε «Τα Ιαπωνικά Λουλούδια Του Τσαγιού» αναγνωρίζετε ίσως ότι είναι ένα βιβλίο μου εμπνευσμένο στη σχέση μας αυτή την ισόβια όπως την έβλεπα τα πρώτα χρόνια που ζήσαμε μαζί.
Από τότε άλλαξαν πολλά και τίποτε. Οι ίδιοι είμαστε μα άλλοι. Οι αναμνήσεις πια δε με χαροποιούν μα συχνά με βαραίνουν μα αν κάτι μένει είναι η απέραντη αγάπη κι η εκτίμηση, ο θαυμασμός (ναι ακόμα) σε βαθμό λατρείας αλλά και η εγωιστική χαρά για τον τρόπο που μου φέρεται ως σήμερα- με μια λεπτότητα που τον χαρακτηρίζει, τη λεπτή ευγένεια που άλλοι μεταχειρίζονται μόνο στην αρχή.
Χρόνια μας Πολλά
κι ίδια κι απαράλλακτα!!
*Το γνωστό τραγούδι γράφτηκε για τη φίλη μας Ρενέ που δε ζει πια, μια κοπέλα εκπάγλου καλλονής που οι σχέσεις της με μουσικούς (αλλά όχι με τους αδελφούς Κατσιμίχα ή το Νίκο Ζιώγαλα που δούλευε τότε στο μαγαζί) άφησαν εποχή και μνήμες.
Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας ~ ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟ ΛΟΥΚΙ https://www.youtube.com/watch?v=4HdmNPoxZUI


Σονέτο ‘Της Χήρας’ από ‘Τα 40 Του Θανάτου’ μου
«.....
επειδή η αγάπη δε μετριέται με το ζύγι
και πάντα όταν τελειώσει μοιάζει λίγη.»
Το σονέτο ‘Της Χήρας’ από ‘Τα 40 Του Θανάτου’ μου.


Εις μνήμην #21Ιουλίου #Internationalrememberanceday #nomoredeaths #21July
21 Ιουλίου πενθούμε νεκρούς φίλους που χάσαμε από χρήση ουσιών (και αλκοόλ).
Στη μνήμη τους δύο (από τα πολλά μου) ποιήματα
για εκείνους που χάσαμε μα δεν ξεχάσαμε,
την άσπρη παπαρούνα (Μήκων η Υπνοφόρος)
και την Κοκαΐνη που,
όπως έχουμε πει,
τόσα μάς δίνουν και τόσα μας παίρνουν.
Από 'Τα 40 Του Θανάτου' μου,
Εκδόσεις Γαβριηλίδης
__________________
Για 21η Ιουλίου:
21/7 Ημέρα Μνήμης― θυμάμαι νεκρούς φίλους https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2014/07/217.html


ΟΙ άλλοι τον Τρελλό τον λένε ανόητο


Praha: 5th European Harm Reduction Conference
https://www.facebook.com/rosenpopa/videos/941802106714567
Talk about opium and more / Safe Space EuroNPUD SisterWUD Prague
5th EHRC | Drug Consumption Rooms. Advocacy & the Reality Check
EHRC | IDPC | Decriminalisation, the next 5th EHRC | ID5th EHRC | IDPC | Decriminalisation, the next logical step for Europe? [Russian Language]
Major Session at the 5th European Harm Reduction Conference
Major Session at the 5th European Harm Reduction Conference Speakers: - Marie Nougier (IDPC) 2:22 - Rui Miguel Coimbra Morais (CASO Drug Users Union) 22:22 - Zaved Mahmood (OHCHR) 32:13 - Tore Sørensen (Norwegian Ministry of Care and Health
Services) 55:11 Abstract: Room: Congress hall Organiser: International Drug
Policy Consortium (IDPC) Chair: Eliza Kurcevič (EHRA) The criminalisation of
people who use drugs (PWUD) compounds drug-related harms and worsens health and
welfare outcomes worldwide. However, a growing number of jurisdictions have
decriminalised the possession of some or all drugs for personal use, including
many pioneering examples from Europe. When done in line with the evidence and
partnership with people with use drugs, decriminalisation has the potential to
improve public health and human rights dramatically. However, when sub-optimal
models are created or models prejudice some drugs over others, this potential
can be missed, and new problems can emerge. Decriminalisation policies have
always been permitted within international drug conventions. There has also
been increased acknowledgement and promotion of this approach in recent years –
most recently from a common position for the entire UN system. In this session,
the International Drug Policy Consortium (IDPC) invites you to explore the
arguments for decriminalisation and some of the complex and challenging
questions which remain. Europe can become a global champion for effective,
‘gold standard’ decriminalisation approaches – just as it was for harm
reduction adoption decades ago.


H Πόρτα Της Ληνώς (ηχητικό- ανάγνωση)


Το Σκάκι _ από 'Τα 40 Του Θανάτου' μου
θανάτω πάντες οφειλόμεθα...

ΤΟ ΣΚΑΚΙ
Σα Σεχραζάντ που το χαμό της κάθε αυγή τον αναβάλλει
κάνοντας το Σουλτάνο να τη θέλει πάλι
γι’ άλλη μιά νύχτα παραμύθια να του πει,
έτσι ο καθένας μας το αιώνιο αυτό το σκάκι
το παίζει με το Θάνατο από παιδάκι.
Kυκλώνουνε το σπίτι οι στρατιές των πεθαμένων
και μου ζητούν να τους ακολουθήσω
μα στη σκακιέρα κολλημένη λέω: «θα καθυστερήσω,
θα έχετε φύγει ώσπου να ετοιμαστώ».
Xτυπούν διακριτικά και μου φωνάζουν
πως όσα ζω σ’ αυτούς όνειρο μοιάζουν
και πως ο πόνος μου είναι δυστυχία περιττή.
Μα κι αν ο Θάνατος θα την κερδίσει την παρτίδα,
αναβολή της ήττας είναι η δική μου ελπίδα.
__________________________________________

