Narcofeminist Advocacy at CEDAW Webinar #EuroNPUD_SisterWUD

 Women who use drugs have been addressing and presenting their concerns and recommendations to the Committee on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women (CEDAW), who monitors the United Nations Convention on Human Rights enforcement. 

This webinar’s aim was to increase and strengthen the involvement of women who use drugs in human rights mechanisms advocacy such as CEDAW, based on peer-led pathways. It is organised by the EuroNPUD SisterWUD with the collaboration of INPUD and whrin. While arguing for a narcofeminist perspective on human rights, also presents some examples of shadow reports submitted to CEDAW.

https://youtu.be/8F3bQja_lwY?si=6Fc0t9GmEFgk_-6m

Narcofeminist Advocacy at CEDAW (the Committee for the Elimination of all forms of Discrimination Against Women) Webinar

December 1st 2023 Chair: Daphne Chronopolou Speakers: Ruth Birgin (Women Harm Reduction International Network) Judy Chang (International Network of People who Use Drugs) Lígia Parodi (European network of People who Use Drugs) This webinar was built on the recognition that narcofeminism calls for the participation of all women who use drugs. Women who use drugs have been addressing and presenting their concerns and recommendations to the Committee on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women (CEDAW), which monitors this United Nations Convention on Human Rights. There are some examples around the world and this webinar describes a substantial part of them. Designed to explore a narcofeminist perspective on human rights, with the valuable collaboration of the Women Harm Reduction International Network (WHRIN) and the International Network of People who Use Drugs (INPUD).

______________________________________________________

EuroNPUD launched it's CEDAW Shadow Report for Portugal illustrating the potential to make use of this UN process on the elimination of all forms of violence against women to champion the specific needs and rights of women who use drugs. Document available on EuroNPUD Shared Drive. https://drive.google.com/file/d/1U-Hop1lOEMl5wj3bq-FaBO0_VjmpO7bm/view

Text of the Convention

______________________________________________________

Ελισάβετ Χρονοπούλου: «ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ. ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟ ΦΩΣ»

 

Το νέο βιβλίο της αδελφής μου.

Ο ΙΑΝΟΣ, οι Eκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ και το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδας σας προσκαλούν την Τρίτη 16 Απριλίου στις 20:30 στην παρουσίαση του βιβλίου της Ελισάβετ Χρονοπούλου «ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ. ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟ ΦΩΣ»

Ο Γιώργος Αρβανίτης, η Ελισάβετ Χρονοπούλου και ο Αχιλλέας Κυριακίδης συζητούν για το βιβλίο

IANOS
Σταδίου 24, Αθήνα
Τηλ.: 210.3217917

https://www.facebook.com/events/432199902797648?ref=newsfeed

 _____________________________________

Η ΑΥΓΗ
Ο Γιώργος Αρβανίτης μιλάει στην «Α» με αφορμή την κυκλοφορία της βιογραφίας του με τίτλο «Μια ζωή στο φως»

«Μια ζωή στο φως». Δεν θα μπορούσε να έχει πιο ταιριαστό τίτλο ένα βιβλίο που αφηγείται τη ζωή ενός μετρ του φωτός. Ο Γιώργος Αρβανίτης αυτές τις ημέρες επέστρεψε από τη Γαλλία, όπου ζει τα τελευταία χρόνια, με αφομή την κυκλοφορία, την επόμενη Πέμπτη, της βιογραφίας του, από τις εκδόσεις Πατάκη, και της παρουσίασής της λίγες ημέρες αργότερα (16/4). «Στα 83 μου αποφάσισα να εκδοθώ» λέει χαμογελώντας για το βιβλίο της Ελισάβετ Χρονοπούλου «Γιώργος Αρβανίτης. Μια ζωή στο φως». Καθώς θυμάται τα περασμένα και εκπλήσσεται από τα σημερινά, ο διάσημος διευθυντής φωτογραφίας ξεφυλλίζει σελίδες από τη μυθιστορηματική ζωή του, μας επιτρέπει να μοιραστούμε στιγμές γεμάτες φως και κινηματογράφο και εκμυστηρεύεται πώς ερωτεύτηκε την κάμερα με την πρώτη ματιά. Κι όμως η ζωή του δεν ήταν πάντα φωτεινή. Από τα παιδικά χρόνια, εκείνα τα «μαύρα χρόνια του Εμφυλίου», μέχρι τα πλατώ μερικών από τις πιο σπουδαίες στιγμές του διεθνούς κινηματογράφου, η ζωή του είναι μια διαρκής άσκηση στο φως. Άλλωστε, για τον ίδιο, «το φως είναι στην ψυχή», γι' αυτό στη δουλειά του δεν φωτογραφίζει πρόσωπα αλλά χαρακτήρες. Καθώς μιλάμε, μου δείχνει φωτογραφίες από γυρίσματα. Με τη Φανί Αρντάν στο «Αουστράλια», για το οποίο βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Βενετίας, με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάννι, από τον «Μελισσοκόμο» του Αγγελόπουλου, με τον Τζέρεμι Άιρονς, με τον Ελία Καζάν στη Νέα Υόρκη, με την Έλεν Μπέρστιν στις «Κραυγές γυναικών» του Ντασέν, με το πανέμορφο σπίτι του στη Γαλλία. «Η ζωή είναι απρόβλεπτη, ίσως είναι ένα θαύμα» λέει. Στη δική του ζωή χώρεσαν προς το παρόν 112 ταινίες, οκτώ βραβεία, αμέτρητα ταξίδια και μια ματιά που ψάχνει διαρκώς το φως στην ψυχή. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που είδα κινηματογράφο, σκαρφαλωμένος σε ένα δέντρο» λέει και καταλαβαίνουμε αμέσως πώς ένα παιδί από ένα ορεινό χωριό, χωρίς εφόδια, χωρίς χρήματα, έφτασε να κατακτήσει έναν κόσμο μαγικό, χωρίς να χάνει την ανθρωπιά, τη συμπόνια και το απίστευτο χιούμορ του. «Η κάμερα είναι η ερωμένη μου, αλλά, σας παρακαλώ, μην το μάθει η γυναίκα μου» εξομολογείται Μιλάει με σεβασμό και ευγνωμοσύνη για την τέχνη του και τους ανθρώπους που συνάντησε σ' αυτή τη συναρπαστική διαδρομή. Και στο τέλος της κουβέντας παραδέχεται αφοπλιστικά: «Τελικά δεν μπορώ να γλιτώσω από το σινεμά, όπου κι αν πάω ο κινηματογράφος με κυνηγάει».

«Μια ζωή στο φως» ονομάζεται η βιογραφία σας. Είναι συναρπαστική αυτή η διαδρομή;---> https://www.avgi.gr/tehnes/481884_opoy-ki-pao-o-kinimatografos-me-kynigaei

____________________________________________________________

Ζωντανά: https://www.youtube.com/watch?v=cVwhdwPYHsc

Προγραμματίστηκε για τις 16 Απρ 2024 #IANOS

Κάντε εγγραφή εδώ: https://bit.ly/IanosSub

'A Writer’s Life' by Daphne Chronopoulou

 

Daphne Chronopoulou

 

A Writer’s Life

 

To drink

To think

Find clue and link

That is a writer s life;

No glossy mink

Or shocking pink

But drugs and mental strife.

To love 

To rove

And hand in glove 

To live with pen and knife.

                                          Kastellakia, circa 2002

 

First public appearance 2002 at:

Πεζογραφία, Ποίηση, Θέατρο

https://poihtikakailogotexnikaanalogia.blogspot.com/2015/06/11112004-2005.html

 

«Ιαπωνικά Λουλούδια Του Τσαγιού» ν' ανοίγουνε για σένα

 

8 προς 9 Νοεμβρίου είναι η επέτειός μας,

η νύχτα που ο Κύριος Kastell κι εγώ γνωριστήκαμε―με τη βιβλική έννοια, διότι με την κοινωνική ήμασταν ήδη γνωστοί αφού κινούμασταν στους ίδιους κύκλους― κι από τότε είμαστε μαζί ως τώρα.

 

8 Νοεμβρίου, αγία ημέρα της σύναξης αρχιστρατήγων Μιχαήλ και Γαβριήλ και των λοιπών αγίων ασωμάτων και ουρανίων Ταγμάτων, ημέρα της Αεροπορίας κι όλων των ιπταμένων (είπαμε: σωμάτων κι ασωμάτων), βρεθήκαμε τυχαία στο Λούκι*, της οδού Χάριτος, μπαρ φίλων που πλέον απαθανατίστηκε στο γνωστό τραγούδι. Τυχαία βρεθήκαμε κι όταν έκλεινε τον κάλεσα να συνεχίσουμε τη βραδιά στο Κόκκινο Δωμάτιο, το δωμάτιο που κρατούσα πλάι στο σπίτι του πατέρα μου με τον οποίο ζούσα τότε.

Δεν κοιμηθήκαμε εννοείται και το πρωί ο Κύριος  Kastell είχε να πάει στο PopEleven των Αδελφών Φαληρέα όπου εργαζόταν, υπεύθυνος εισαγωγής και πωλήσεων για τον τομέα «ξένης» μουσικής που ακόμα λατρεύει.

Το ότι περπάτησα μαζί του ως εκεί αντί να μείνω να ξεκουραστώ, σήμερα, μετά από δεκαετίες λέει κάτι για το δέσιμο που επακολούθησε. Μα τότε ακόμα, με τη ζωή να ανοίγεται μπροστά μας φαινομενικά απέραντη, αυτό δεν πήρε κι ούτε ήθελα να πάρει καμιά συμβολική σημασία. Απλώς, τον συνόδεψα σε ένα δεκάλεπτο περίπατο στον Περιφερειακό Λυκαβηττού, μέσα από τη Δεξαμενή ως τη Σκουφά που αποχαιρετιστήκαμε αμήχανα, όπως κάνουν οι νέοι μετά από μια νύχτα sex και κουβέντας.

 

Είχε πάει 9 Νοεμβρίου. 

Ημέρα που 10 χρόνια μετά έπεσε το τείχος του Βερολίνου επανενώνοντας τη Γερμανία, Ανατολή και Δύση.

 

9 Νοεμβρίου γιορτάζουμε. Διότι 9 είχε πάει όταν με συνόδεψε στο Κόκκινο Δωμάτιο.

 

  Κάπου υπάρχει κι ένα ποίημά μου επετειακό,

Κι αν έχετε «Τα Ιαπωνικά Λουλούδια Του Τσαγιού» αναγνωρίζετε ίσως ότι είναι ένα βιβλίο μου εμπνευσμένο στη σχέση μας αυτή την ισόβια όπως την έβλεπα τα πρώτα χρόνια που ζήσαμε μαζί.

 

Από τότε άλλαξαν πολλά και τίποτε. Οι ίδιοι είμαστε μα άλλοι. Οι αναμνήσεις πια δε με χαροποιούν μα συχνά με βαραίνουν μα αν κάτι μένει είναι η απέραντη αγάπη κι η εκτίμηση, ο θαυμασμός (ναι ακόμα) σε βαθμό λατρείας αλλά και η εγωιστική χαρά για τον τρόπο που μου φέρεται ως σήμερα- με μια λεπτότητα που τον χαρακτηρίζει, τη λεπτή ευγένεια που άλλοι μεταχειρίζονται μόνο στην αρχή.

 

Χρόνια μας Πολλά

κι ίδια κι απαράλλακτα!!

 

*Το γνωστό τραγούδι γράφτηκε για τη φίλη μας Ρενέ που δε ζει πια, μια κοπέλα εκπάγλου καλλονής που οι σχέσεις της με μουσικούς (αλλά όχι με τους αδελφούς Κατσιμίχα ή το Νίκο Ζιώγαλα που δούλευε τότε στο μαγαζί) άφησαν εποχή και μνήμες.

Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας ~ ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟ ΛΟΥΚΙ https://www.youtube.com/watch?v=4HdmNPoxZUI

Σονέτο ‘Της Χήρας’ από ‘Τα 40 Του Θανάτου’ μου

«.....

επειδή η αγάπη δε μετριέται με το ζύγι

και πάντα όταν τελειώσει μοιάζει λίγη.»

Το σονέτο ‘Της Χήρας’ από ‘Τα 40 Του Θανάτου’ μου.

 

Εις μνήμην #21Ιουλίου #Internationalrememberanceday #nomoredeaths #21July

 

21 Ιουλίου πενθούμε νεκρούς φίλους που χάσαμε από χρήση ουσιών (και αλκοόλ).
Στη μνήμη τους δύο (από τα πολλά μου) ποιήματα 

για εκείνους που χάσαμε μα δεν ξεχάσαμε, 

την άσπρη παπαρούνα (Μήκων η Υπνοφόρος) 
       και την Κοκαΐνη που, 

όπως έχουμε πει, 

τόσα μάς δίνουν και τόσα μας παίρνουν.

 

Από 'Τα 40 Του Θανάτου' μου, 

Εκδόσεις Γαβριηλίδης

__________________

Για 21η Ιουλίου:

21/7 Ημέρα Μνήμης― θυμάμαι νεκρούς φίλους https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2014/07/217.html

Όταν πεθαίνει ένας από εμάς.. https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2016/07/internationalrememberanceday.html

'Τα ελληνικά τσιγάρα δεν προκαλούν καρκίνο'― 21ης Ιουλίου Μνημόσυνο 

https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2017/07/21-internationalrememberanceday.html

______________________

hashtags

#21Ιουλίου #Internationalrememberanceday #nomoredeaths #21July

ΟΙ άλλοι τον Τρελλό τον λένε ανόητο

 

__________________________

Praha: 5th European Harm Reduction Conference

 

https://www.facebook.com/rosenpopa/videos/941802106714567

Talk about opium and more / Safe Space EuroNPUD SisterWUD Prague

https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2022/10/talk-about-opium-poppy-safe-space.html

5th EHRC | Drug Consumption Rooms. Advocacy & the Reality Check

Parallel Session at the 5th European Harm Reduction Conference Speakers: -Pushing Boundaries & Crossing Borders | Tony Duffin [Ana Liffey Drug Project] & Eugene McCann [Simon Fraser University, Department of Geography] 4:53 -The First UK (unsanctioned) Safe Injection Facility: Notes from a Van | Gillian Shorter [Queens University Belfast, Drug & Alcohol Research Network] 10:55 -Community Perceptions surrounding Lisbon’s Mobile Drug Consumption Room | Hanna Taylor [GAT, Grupo de Ativistas en Tratamentos] 17:20 -Lisbon’s Mobile Drug Consumption Room: Client and Professionals Satisfaction | Angela Leite [GAT, Grupo de Ativistas en Tratamentos] 23:15 -Supervised Consumption Program in Lisbon: Implementation and Preliminary Results | Ines Pereira [Ares do Pinhal] 31:05 -Past, Present & Future: DCRs in The Netherlands | Jorn Dekker [De Regenboog Groep] 36:45 -DCRs Since 20+ Years | Janine Lanz [City of Zurich] 41:34 Moderated discussion with all speakers 49:33 Abstract: Born from the opioid crisis in the late 1980s / early 1990s, as Europe’s open drug scene emerged, a couple of cities established drug consumption rooms (DCRs) to tackle the health and public order threats for the individual and the general public. Over the past 30 years, some cities have managed to overcome the opiate and HIV epidemics with their drug strategy, improving life quality in the city. At the same time, many countries have not yet introduced this measure, while a couple of countries are ready to open such a facility now or in the near future. The session discusses critical factors for the success or failure of implementing drug consumption rooms, and advocates address their (success) stories to get a DCR on track in their country/city.

 EHRC | IDPC | Decriminalisation, the next 5th EHRC | ID5th EHRC | IDPC | Decriminalisation, the next logical step for Europe? [Russian Language]

Major Session at the 5th European Harm Reduction Conference

Major Session at the 5th European Harm Reduction Conference Speakers: - Marie Nougier (IDPC) 2:22 - Rui Miguel Coimbra Morais (CASO Drug Users Union) 22:22 - Zaved Mahmood (OHCHR) 32:13 - Tore Sørensen (Norwegian Ministry of Care and Health Services) 55:11 Abstract: Room: Congress hall Organiser: International Drug Policy Consortium (IDPC) Chair: Eliza Kurcevič (EHRA) The criminalisation of people who use drugs (PWUD) compounds drug-related harms and worsens health and welfare outcomes worldwide. However, a growing number of jurisdictions have decriminalised the possession of some or all drugs for personal use, including many pioneering examples from Europe. When done in line with the evidence and partnership with people with use drugs, decriminalisation has the potential to improve public health and human rights dramatically. However, when sub-optimal models are created or models prejudice some drugs over others, this potential can be missed, and new problems can emerge. Decriminalisation policies have always been permitted within international drug conventions. There has also been increased acknowledgement and promotion of this approach in recent years – most recently from a common position for the entire UN system. In this session, the International Drug Policy Consortium (IDPC) invites you to explore the arguments for decriminalisation and some of the complex and challenging questions which remain. Europe can become a global champion for effective, ‘gold standard’ decriminalisation approaches – just as it was for harm reduction adoption decades ago.

Speakers: - Marie Nougier (IDPC) 2:22 - Rui Miguel Coimbra Morais (CASO Drug Users Union) 22:22 - Zaved Mahmood (OHCHR) 32:13 - Tore Sørensen (Norwegian Ministry of Care and Health Services) 55:11 Abstract: Room: Congress hall Organiser: International Drug Policy Consortium (IDPC) Chair: Eliza Kurcevič (EHRA) The criminalisation of people who use drugs (PWUD) compounds drug-related harms and worsens health and welfare outcomes worldwide. However, a growing number of jurisdictions have decriminalised the possession of some or all drugs for personal use, including many pioneering examples from Europe. When done in line with the evidence and partnership with people with use drugs, decriminalisation has the potential to improve public health and human rights dramatically. However, when sub-optimal models are created or models prejudice some drugs over others, this potential can be missed, and new problems can emerge. Decriminalisation policies have always been permitted within international drug conventions. There has also been increased acknowledgement and promotion of this approach in recent years – most recently from a common position for the entire UN system. In this session, the International Drug Policy Consortium (IDPC) invites you to explore the arguments for decriminalisation and some of the complex and challenging questions which remain. Europe can become a global champion for effective, ‘gold standard’ decriminalisation approaches – just as it was for harm reduction adoption decades ago.

https://youtu.be/hUsxx1xjN48

_________________________________

@correlation-europeanharmre9631 --> https://www.youtube.com/@correlation-europeanharmre9631/about

H Πόρτα Της Ληνώς (ηχητικό- ανάγνωση)

 

Ακούτε με κλικ στο σύνδεσμο: https://soundcloud.com/mmekastell/sets/hhzshrexyoyj

                                  ή από εδώ με κλικ στο βελάκι κάτω:

MmeKastell · Η Πόρτα Της Ληνώς της Δάφνης Χρονοπούλου

Το Σκάκι _ από 'Τα 40 Του Θανάτου' μου

 

θανάτω πάντες οφειλόμεθα...

ΤΟ ΣΚΑΚΙ

Σα Σεχραζάντ που το χαμό της κάθε αυγή τον αναβάλλει

κάνοντας το Σουλτάνο να τη θέλει πάλι

γι’ άλλη μιά νύχτα παραμύθια να του πει, 

έτσι ο καθένας μας το αιώνιο αυτό το σκάκι 

το παίζει με το Θάνατο από παιδάκι.

 

Kυκλώνουνε το σπίτι οι στρατιές των πεθαμένων 

και μου ζητούν να τους ακολουθήσω
μα στη σκακιέρα κολλημένη λέω: «θα καθυστερήσω, 

θα έχετε φύγει ώσπου να ετοιμαστώ».

Xτυπούν διακριτικά και μου φωνάζουν

πως όσα ζω σ’ αυτούς όνειρο μοιάζουν

και πως ο πόνος μου είναι δυστυχία περιττή.

 

Μα κι αν ο Θάνατος θα την κερδίσει την παρτίδα, 

αναβολή της ήττας είναι η δική μου ελπίδα.

__________________________________________

από ‘Τα 40 Του Θανάτου’- Εκδόσεις Γαβριηλίδης