'Ναουρού, το ρημαγμένο νησί'
του Luc Folliet
Μετάφραση: Γιάγκος Κολιοπάνος
Εκδόσεις: ΤΟΠΟΒΟΡΟΣ, σελ 120, €5/600 λιρέτες Εξαρχείων
Έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε τη φτώχεια αναπόφευκτο χτύπημα της μοίρας. Κάθε φτωχός τόπος όμως έχει την ιστορία του και μελετώντας την ανακαλύπτουμε τα αίτια, κλειδιά που σφράγισαν πακτωλούς ή άνοιξαν δρόμο σε συμφορές.
Μια τέτοια περίπτωση είναι το νησί Ναουρού (Anoeoero κατά γερμανικό αποικιοκρατικό λεξικό, αν και από το 1909 υποστήριζεται πως έρχεται από τη φράση a-nuau-a-a-ororο που σημαίνει 'πηγαίνω στην παραλία'). Βρίσκεται στον Ειρηνικό, έχει εννέα χιλιάδες κατοίκους και το 1970 ήταν η πλουσιότερη χώρα του κόσμου. Τεράστια αποθέματα φωσφορικού άλατος στο υπέδαφός του μετέτρεψαν τους απλούς ψαράδες της μικροσκοπικής Δημοκρατίας σε άπραγους πολυεκατομυριούχους με παγκόσμιες επενδύσεις.
Σήμερα είναι μια πάμφτωχη χώρα με μόνη παγκόσμια πρωτιά την παχυσαρκία και το διαβήτη και προσδόκιμο ζωής κάτω από τα πενήντα χρόνια. Η μικρή Δημοκρατία έχει χρεοκοπήσει και επιβιώνει ως φορολογικός παράδεισος απατεώνων νοικιάζοντας μάλιστα εδάφη σε ξένες χώρες για χτίσιμο στρατοπέδων κράτησης μεταναστών. Οι ξένες πρεσβείες ανοιγοκλείνουν κι η ζωή των κατοίκων ρυθμίζεται από τις επισκέψεις στα Κέντρα Υγείας.
Το Ναουρού πρωτοεξερευνήθηκε από τους Ευρωπαίους το 1513. Οι πρώτοι κάτοικοι μάλλον κατέφθασαν εκεί από τις Φιλιππίνες και τη Μαλαισία κι οι πρώτοι Ευρωπαίοι κάτοικοι ήταν δραπέτες του νησιού-φυλακής Νόρφολκ στην Αυστραλία.
Ο Luc Follet την επισκέφθηκε και ερευνά τη συναρπαστική, διδακτικότατη και πολύ επίκαιρη αυτή υπόθεση του πώς καταστράφηκε η πλουσιότερη χώρα στον κόσμου.
______________
Για το περιοδικό Info, Ιούνιος 2013
